Retos
Para os Científicos:
1. Establecer relacións comparativas entre o tempo Atmosférico e a saúde
Quedan moitas preguntas sen resolver acerca da sensibilidade de determinados resultados de saúde respecto ao tempo atmosférico e á variabilidade climática. Por exemplo, os principais microorganismos causantes de gastroenteritis aguda multiplícanse máis rápidamente en condicións máis cálidas. É certo que temperaturas máis altas causan máis enfermedades? Parece ser que sí, como o demostran a relación entre o número de casos mensuales de salmonelosis en Nova Zelanda e a temperatura media mensual.
|
2. Búsqueda de evidencia sobre os efectos do cambio climático
Realizáronse moitas observacións coherentes sobre as alteracións físicas e ecolóxicas atribuibles ao recente quencemento global, pero ata o momento son limitados os indicios relativos aos efectos na saúde humana. Os investigadores de saúde deben ter en conta que os seres humanos dispoñen de moitas estratexias de afrontamento, que van dende plantar árbores de sombra ata modificar o horario de traballo ou instalar aire acondicionado.
|
3. Modelos predictivos basados en escenarios para proxectar impactos similares
A diferencia de moitas outras exposicións ambientais, sabemos que o clima mundial seguirá cambiando durante ao menos varias décadas. Hoxe en día, os climatólogos poden preparar modelos coas consecuencias climáticas de escenarios futuros de emisións de GEI(Gases de Efecto Invernadoiro). Relacionando estos escenarios climáticos cos modelos de impacto sobre a saúde podemos
estimar as repercusións probables. Algunhas repercusións na saúde cuantifícanse fácilmente (pérdida de vidas por tormentas e inundacións, por exemplo), pero outras son más difíciles de cuantificar (como as consecuencias da inseguridade alimentaria para a saúde). |
4. Evaluar as posibilidades de adaptación
Adaptarse neste caso significa tomar medidas
para reducir os posibles efectos adversos do cambio ambiental na saúde humana. Os científicos deben de buscar métodos e solucións para afrontar as adversidades do clima no futuro, para que asi poidamos adaptarnos máis facilmente. |
5. Estimar os beneficios e custes concurrentes da mitigación e a adaptación
As medidas orientadas a reducir as emisións de GEI, Gases de Efecto Invernadoiro (mitigación) ou a aminorar as repercusións na saúde (adaptación) poden ter outros efectos concurrentes na saúde. Por exemplo, o fomento do transporte público frente ao vehículo privado pode non só reducir as emisións de dióxido de carbono, senon tamén mellorar a saúde pública a corto plazo, porque aminora a contaminación atmosférica e as lesións por accidentes de tráfico, e aumenta a actividad física. A información sobre estes custes e os beneficios "colaterais" é importante para os responsables de políticas. Obsérvase, non obstante, que non é sinxelo calcular os custes de repercusións
que se manifiestan tardíamente ou se prolongan ata un futuro lonxano.
que se manifiestan tardíamente ou se prolongan ata un futuro lonxano.
Para as Persoas
As persoas somos as que temos a maior responsabilidade para reducir o menos posibles os efectos do cambio climático inducido. A principal axuda que todos podemos aportar é non derrochar enerxía. Non ten sentido gastar enerxía que non necesitamos, como tampouco ten sentido comprar comida para despois tirala, nin usar o coche cando se pode ir camiñando.
Todo o derroche contribúe en certa medida ao cambio climático. Por exemplo, unha lámpada de 100 W encendida sen necesidade por unha persoa, quizais non ocasiona moito gasto pero hai que ter en conta que esa persoa non está sóa no mundo. Se multiplicamos esos 100 W por uns 100 millóns de personas que fan o mesmo, estaremos contribuindo a botar a atmósfera moitísimo CO2.
Todos Podemos seguir unhas normas que axudan a aforrar e que non nos costa nada facer:
- Non desperdiciar electricidade.
- Non usar o coche cando se pode ir andando.
- Reciclar todo o usado
- Non comprar produtos importados.
- Non desperdiciar auga.
- Consumir produtos que respeten o medio ambiente.
- Non facer consumo excesivo (somos unha sociedade consumista)
- Coidar a vexetación.
Todo o derroche contribúe en certa medida ao cambio climático. Por exemplo, unha lámpada de 100 W encendida sen necesidade por unha persoa, quizais non ocasiona moito gasto pero hai que ter en conta que esa persoa non está sóa no mundo. Se multiplicamos esos 100 W por uns 100 millóns de personas que fan o mesmo, estaremos contribuindo a botar a atmósfera moitísimo CO2.
Todos Podemos seguir unhas normas que axudan a aforrar e que non nos costa nada facer:
- Non desperdiciar electricidade.
- Non usar o coche cando se pode ir andando.
- Reciclar todo o usado
- Non comprar produtos importados.
- Non desperdiciar auga.
- Consumir produtos que respeten o medio ambiente.
- Non facer consumo excesivo (somos unha sociedade consumista)
- Coidar a vexetación.